Exhibition

آیدا در آئینه” تنها نام یک شعر نیست، بلکه استعاره ای ست از مواجهه ی انسان با بازتاب خویش در آینه ی دیگری، تلاقیِ عشق و شناخت، شعر و حضور. در این مجموعه، آیدا نه به مثابه یک چهره واقعی بلکه چونان بازتابی درونی از عشق و زیبایی، بهانه ای ست برای پرسش از خود: آن گاه که به دیگری می نگریم، چه بخشی از خویش را باز می یابیم؟ . شعر شاملو، در این نگاه، آینه ای ست که چهره معشوق را نه فقط برای ستایش، بلکه برای کشف حقیقتی عمیق تر از هستی انسانی ترسیم می کند. . آثار پیش رو با تکیه بر همین مفهوم ، آیدا را به مثابه تصویر فروزان آینه ای درونی به نمایش می گذارند، آینه ای که در آن شاعر، خود را ، جهان را، و معنای عشق را باز می بیند. این مجموعه، بازیِ تصویر و بازتاب است، مواجهه ای بین امر بیرونی و درونی بین آن چه هست و آن چه در دل شعر و خیال تبلور می یابد...........